ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΡΚΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΡΚΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ
.
Βασικές αρχές για το μαρκάρισμα του αντιπάλου
Υπάρχουν τέσσερις βασικές αρχές που πρέπει να καταλάβει ένας αμυντικός προκειμένου να ανεβάσει την απόδοσή του σε ανώτερο επίπεδο:
- Ιδανικά, ο αμυντικός θα έπρεπε να μην επιτρέπει στον επιθετικό να γίνει αποδέκτης της μπάλας, κλέβοντάς τη.
- Μιας και αυτό δεν είναι πάντα δυνατό, το επόμενο βήμα είναι να αποτρέψει τον επιθετικό να γυρίσει με τη μπάλα προς το τέρμα.
- Σε περίπτωση που ούτε αυτό συμβεί, ο αμυντικός πρέπει άμεσα να τοποθετήσει το σώμα του με τέτοιο τρόπο ώστε να ασκήσει πίεση στη μπάλα.
- Τέλος αν τίποτα από τα παραπάνω δεν συμβεί, η τελευταία επιλογή του αμυντικού είναι να κατευθύνει τον επιθετικό προς μια ευνοϊκή γι’ αυτόν κατεύθυνση, συνήθως μακριά από το τέρμα.
Προσπάθεια ώστε ο επιθετικός να μην γίνει αποδέκτης της μπάλας
Όποτε είναι εφικτό, ένας αμυντικός πρέπει να προσπαθήσει να αποτρέψει τον επιθετικό από το να γίνει αποδέκτης της μπάλας. Άλλωστε αυτός είναι και ο πιο εύκολος τρόπος για να επανακτήσει ένας παίχτης (οπότε και μια ομάδα) την κατοχή της μπάλας. Φυσικά, ο αμυντικός πρέπει να είναι 100%βέβαιος ότι θα κερδίσει την μπάλα, διότι σε περίπτωση που αποτύχει, ο επιθετικός θα μπορέσει να γυρίσει προς το τέρμα και μάλιστα δίχως κάποιο αμυντικό δίπλα του.
Προσπάθεια ώστε ο επιθετικός να μην γυρίσει προς το τέρμα
Σωστή τοποθέτηση του αμυντικού που προσπαθεί να αποτρέψει τον επιθετικό από το να γυρίσει με τη μπάλα
Πολλές φορές ο επιθετικός τροφοδοτείται έχοντας την πλάτη προς το τέρμα. Έχοντας τη σωστή τοποθέτηση έναντι του επιθετικού, ο αμυντικός πρέπει να κοιτάει μονάχα τη μπάλα και όχι τον αντίπαλο – ώστε να μην ξεγελαστεί από κάποια κίνηση του σώματος του επιθετικού. Ο αμυντικός δεν πρέπει να είναι πολύ κοντά στον αντίπαλό του (ώστε να βλέπει τη μπάλα), αλλά και ούτε πολύ μακριά (ώστε να μπορεί να «κόψει» τη μπάλα). Η απόσταση αυτή συνήθως είναι κάτι λιγότερο από 1 μέτρο από τον επιθετικό.
Επίσης ο αμυντικός πρέπει να έχει το σώμα του χαμηλωμένο και τα γόνατά του λυγισμένα (χαμηλό κέντρο βάρους), ούτως ώστε να έχει καλή ισορροπία και φυσικά να είναι έτοιμος να κάνει κάποιο τάκλιν.
Προσπάθεια ώστε ο αμυντικός να έχει μπροστά του τον επιθετικό
Εφόσον ο επιθετικός καταφέρει να γυρίσει προς το τέρμα, ο αμυντικός πρέπει να διατηρήσει τόσο τον αντίπαλό του όσο και τη μπάλα, μπροστά του. Σε αυτή τη περίπτωση χρειάζεται υπομονή εκ μέρους του αμυντικού (ώστε να μην βιαστεί να κλέψει τη μπάλα), ο οποίος πρέπει να αποφασίσει πότε είναι η σωστή στιγμή για να ανακόψει τον αντίπαλό του. Η σωστή τοποθέτηση και σε αυτή τη περίπτωση είναι πολύ σημαντική και μια επιτυχημένη άμυνα σταματά τυχόν πάσες, σέντρες ή σουτ.
Ο αμυντικός πρέπει να προσέχει ώστε να βρίσκεται πάντα ανάμεσα στον επιθετικό και τον πιθανό στόχο του επιθετικού (ιδιαίτερα αν αυτός ο στόχος είναι το τέρμα). Επίσης, όταν ο αμυντικός κατευθύνεται προς τον επιθετικό, πρέπει να επιβραδύνει σε απόσταση 1,5 μέτρο από τον τελευταίο και ναχαμηλώσει το κέντρο βάρους του. Τέλος πρέπει να έχει το ένα του πόδι μπροστά και το άλλο πίσω, για να είναι σε θέση να αλλάξει γρήγορα κατεύθυνση αλλά παράλληλα να έχει την επιλογή να «κόψει» τη μπάλα.
Προσπάθεια του αμυντικού να κατευθύνει σε συγκεκριμένη κατεύθυνση τον επιθετικό
Όταν όλες οι παραπάνω προσπάθειες είτε δεν είναι εφικτές είτε αποτύχουν, ο αμυντικός πρέπει να κατευθύνει τον επιθετικό σε κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση που φυσικά ευνοεί τον αμυντικό (συνήθως πλάγια και μακριά από το τέρμα). Οι συμπαίκτες του αμυντικού, διαθέτουν τις περισσότερες φορές καλύτερη αντίληψη για το που μπορεί να μεταβιβαστεί η μπάλα και μπορούν έτσι να καλύψουν σωστότερα τα κενά που δημιουργούνται στην άμυνα.
Η καλύτερη επιλογή συνήθως είναι οι πλάγιοι χώροι, όπου ο επιθετικός βρίσκεται μακριά από την εστία και επιπροσθέτως έχει λιγότερες επιλογές για πάσα.
Συμπέρασμα
Στο άρθρο αυτό παραθέσαμε τέσσερις βασικές επιλογές του αμυντικού, όταν έρχεται αντιμέτωπος με τον αντίπαλό του. Οι επιλογές αυτές είναι – θεωρητικά – απλές και λογικές. Όμως (όπως ίσως έχετε διαπιστώσει και από την προσωπική σας εμπειρία), η σωστή και διαρκής εφαρμογή αυτών των αρχών είναι στη πράξη δύσκολο έργο και απαιτεί πολλά παιχνίδια και προπόνηση.